"aşk" deyip çıkılamaz bu labirentin içinden

dedi ki;

"adını bile hatırlamadığım kızlar için oturup ağladım"

heybetli heykeller diktiler
arkalarında tir tir titreyebilmek için
şaşalı tapınaklar yaptılar
bir ümit dünyada kalabilmek için
seni hiç unutmadılar ama hiç
bir gün anlayabilmek için

oysa senin tek yaptığın hayal kurmak
her anında mutlu olacağın o yere ulaşmak
sana hayatın ayrılmaz bir parçası olarak acıyı mı sunuyorlar
öyleyse bırak gitsinler
senede bir gün mutlu olmak isteyenleri mutlu etsinler

her fırsatta birbirine çelme atmayı erdem sanan
bu insan topluluğunun hali nasıldır
ölüp ölüp dirilince
bir araya gelince tekrardan

seni kendilerine inanmadığın için cezalandırmak mı istiyorlar
söyle onlara
inanmayı istemediğin tek kişisin sen
neyi başardıklarını görmek için ölmeleri yetecek
ölüp ölüp dirilmeleri gerekecek

unutma
kendine inanmaya başladığın gün
onlardan biri olursun
o zaman elinden ne gelir ki senin
yakıp yıkmaktan başka
katılırsan bu topluluğa
inanırsın herşeyi başaracağına
ve ancak ölünce anlarsın neyi başardığını

söyle onlara
atom bombasını yapan kişi yoktur
bu aslında
hiroşimanın nagazakinin yokluğudur