19 Kasım 2021 Cuma
1
sonsuzluğun bir an
bir anın sozsuzluğuk olduğu yerde
öldüğümü unutmaya hazır olsaydım
sorar mıydım ona
tekrar yaşamamı ister misin diye
anlar mıydı anlatabilir miydim derdimi
derdim yaşamak olsaydı
yoksa ölemeyeceğimi bildiğim için mi
keşke ölünce herşeyin bittiğini
onun ağızından duymak ümidiyle
düşünen bir canlı olduğum varsayımıyla
soru sorabilmenin verdiği arsızlığa vurup küstahlığımı
iyi günde ve kötü günde
hayat bizi birleştirene kadar
herşeyin hiç hiçbirşeyin bir olduğu bu yerde
sanki birbirimizi seviyormuş gibi
ölümüze diriymişcesine sımsıkı sarılır mıydık
2
karşıma çıkan herkese anlattım seni
kimi erkek sandı seni kimi kadın
oysa ben sadece seni düşünerek saçmalıyordum
sen ne bendin ne de bir başkası
bunların dışında ve hepsini varlığında barındıran
yani tanımıyordum seni adımı bildiğim gibi
ama biliyordum senin anlamadıkları gibi biri olduğunu
ki ben seni anlıyorum derken bile
içimde hep ne anlattığımı bilmemenin rahatlığı vardı
çünkü sen beni anlamadığım için seviyordun sanki
seni anlıyormuş gibi yaparken ki samimiyetimdi bende sevdiğin
belki ben inanacak başka bahane bulamamıştım seni severken
yalnızlığın üzerine bu kadar gittiği kim var bilmiyorum
ben senin yanındayken kendimle miydim onu bile bilmiyorum
3
bak bizi kurtaracak kişi geliyor yanımıza
o hayallerimizi bize anlatacak olan kişi
hangimiz kurduğu hayal ile karşılaşınca neredeydin diyebilir ki
ama bak bu hiç tanımadığımız hayallerimizi yaşatan birisi
mesela ben seni beni bana anlatan biri olarak hayal ettim hep
umarım kimse bizi dinlemiyordur tanrım yoksa sana öyle inanırım ki
beni bu hikayeyi yazmak zorunda bırakırsın
bu hikayede sen de insan gibi biri olmak zorunda kalırsın
zorladığımın farkındayım yazarken ama anlamsızlaşmaktan kokrkmuyorum
sadece alatırken neyi anlattığımı unutuyorum çünkü
ben anlamadığım anlaşılmasın diye anlatıyorum
bizi kurtarmaya gelen kişi seni anladım diyor
nasıl anladığını birine anlattı mı bilmek istiyorum
4
kimden ne aldığını unutan mıdır nankör
yoksa hakkını ucundan verene fütursuzca minnet duyan mıdır asalak
sanki ben sana borçluymuşum gibi hayatımı sevdim seni
oysa sevmiştim seni sen hariç kimseye borçlu kalmayacakmış gibi
çünkü sen bağışlardın bana hayatını borç alsam bile senden
her anını hoyratça savursam bile hayatını hayatımın on para etmez harmanında
her şeyini alıp küçücük bir hiç versem sana avunurdun
kötülüğümle büyütürdün sevgi çiçeğini kalbinde
işte aşkımızın meyvesi derin kokusuyla ayrılığımızın cesedini çiğneyen gerçeğe
seni kanatmadan uzaklara giderim gözlerinin içinde
gözyaşlarını ilaç gibi sürersin gözlerine bu ağlamak değil derdin
bu sevdiğim insanın bana ettiği kötülüktür
bana güzelliğimi veren o kötüye duyduğum sevgidir
5
biri çıkıp aksini söyleyene kadar
milyonların çığlığı sessizliğe tabidir
kötülük yapabilecek kadar zeki olmak yetmez
yakalanacağını bile bile kendini kandırabilecek kadar
acımaya değer bir varlık olmadığına inanmak gerek
vicdansız birinin kendine acımasını beklemek
neden iyi biri olmadığını bilmeye benzer
6
yarım kaldı yine
tanrı olmasaydı doğru söylemiş olmanın tadına varabilirdim belki
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)