öyle bir koleksiyoncusun ki sen

zaten her şeyi yaratabiliyorsun

 

 

 

 

 

öleni hatırlamak zordur

nasıl öldüğüdür önemli olan

nasıl yaşadığını sadece kimse bilmez

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

içimden geliyor

içim bilmediğim bir kaynak

şikayetçi değilim nedense

onu kabul etmek içime siniyor

sorun içimden geldiğine kavuşamamak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tanrı ile konuşurken bile yalnızım

ona sunacak başka kimsem yok

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

uyut beni yarım kalmış hikayelerinle

cana yakın uzaklığınla sarıp sarmala

öyle saklan ki benden

seni bulduğuma sevineceğim bir yer bırakma bana

istesende bulamam yüreğini

biliyorum kaybolamazsın sen

çıngırağına söz geçiremeyen bir yılandır gerçek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

seni de çözdüm

daha doğrusu

maskeni indirmeye mecbur kaldın

isteyerek veya istemeyerek sildin beni

dert değil

 

asla hesap edemeyeceğin bir yol bulmazsam oyun biter

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kayanın düşmediği

selin basmadığı

yıldırımın çarpmadığı

polisin rüşvet almadığı

devletin kör gibi olduğu

teröristin avucunda tuzla koştuğu

şehidin kerpiç evine ay yıldız ile sıvadığı

ölüm

 

kardeş olmaya hazırım

ilk hatanda kafanı kırmaya da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

neden içiyorusun

içenler iyi bilir ki

daha acı değildir hiçbir masumun ölümü

pişman olmuş bir yürekten

ayık olarak haberinizi almak istemiyorum hepsi bu

bir kadeh içmeyip kan kusturabilene lanet olsun

neden içmiyorsun

içemiyorsun

böyle çakma ilahın amın koyayım

kendine reis dedirtiyor

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nasıl kabul edeceğimi bilmiyorum

benimsediğim bir davranış biçimiyle karşılaşmadım henüz

üstelik sadece kapımdan içeri girdiniz sadece

ister istemez buyrun demiştim oysa

bir şeyler söylemek istiyordunuz her halinizden belliydi

ha kapının eşiğinde ha salonun ortasında

kılına zarar gelmeden gideceksi geldiğin yere

geldiğin yere dönünce başına ne gelir bilmem

belki hayal edebilirim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sen beni kıramazsın

zaten yok sayılırım

 

 

 

 

bir kitap yazar yazmaz çıkacağım karşına

mükemmel bir fiyaskoyu gözümde büyütmeden çalamam kapımı

birkaç dize var olacak içinde sadece kopuk kopuk beni kıymetlendiren

sımsıkı sarılırken bana neden anlayamadığımı düşünüyorum seni hala

bir kitap yazacağım hepsi bu

kahrolası ciltler dolusu

bir satıra gizleceyeceğim sana olan içten sevgimi

beni bitirmeden bulmanı istemiyorum beni

 

 

 

 

 

 

 

 

bir kere ölüyorsanız umut hiçin tekidir
ama birden fazlaysa hayat
umut ciddiye alınması gereken biridir

 

 

 

 

 

 

 

bilgi çeşitli şekillerde depolanabiliyor
bu bilgiye enerji olmadan ulaşmak mümkün mü bilmiyorum
eğer var olan her şeyin bilgisi bir şekilde bir yerlerde depolanıyorsa
gerekli koşullar tekrar sağlandığında
bilincin de tekrar meydana gelebileceğine inanıyorum
bu olay benim zihnimde en basit
yağmur döngüsü şeklinde canlanıyor

yok olmayı istemen umurumda değil
hatta bu noktada sana keşke bile diyebilirim
ben kafamın takılı kaldığı şeyi çözmeye çalışıyorum sadece
bu soru aklımı başımdan düşürüyor
bir çift zar gibi yuvarlanıyorum boşlukta
bir yere çarpıp durmadıkça gelemiyorum kendime

 

 

 

 

 

öldüğün için değil ayrıldığımız için üzgünüm

biliyorum

hiçbir şey ölmez

ayrılık

ölüm diyerek avunduğumuz pişmanlıktır

hiç tanışmamış olmamız 

birbirimizi özlememize mani olamaz

 

 

 

 

 

adalet arayan cehennemin dibine gitsin

 

 

 

 

 

 

muhammed'i kopardığınız gibi
atatürk'ü koparamayaksınız benden

 

 

 

 

 

 

 

 

hala ondan bir haber yok mu diyorsun

yer gök adını sayıklarken

bir elinle boğazını sıkarak

neden hiç kimse konuşmuyor diye soruyorsun sulanan bakışlarındaki şaşılığa

anlayacağın dilden arkana bakmadan kaçmayı marifet sayarsın bilirim

sana dönecek olan tek şey

cevabı asla değişmeyen bir sorudur

ben kimim

neyim

kes sesini boktan hayat

seni yaşamayı bilmiyorum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yeterince süre tanıyacak olursanız
kimseyi tanıyamazsınız
bizler acelesi olan ciddi insanlarız 

 

 

 

 

Sana Bir Şey Olmasın

 

 

 

iz bırakmayan kitap yoktu
peşinde ne işim vardı bilmem senin

 

 

 

 

 

 

konuşacak birini bulamazlarsa
kendilerini görmezden gelirler

 

 

 

 

 

bir fazlası benim dengemi bozar
ne istersem isteyeyim ep zararıma olmuştur bu yüzden
ya hiç tam gelmez
ya da hep eksik hesaplamışımdır hak ettiğimi

 

 

 

 

 

orospu çocuğu putin ve ameriga

avrupanın da hatırı kalmasın

hatta dünya

hepiniz orospu çocusunuz

 

 

 

 

ganyancı piç putin

bir şey deniyorum

ve sen orospu çocuğu çıkıyorsun yalaka putin

 

 

 

 

 

 

beynini sikeyim sikko putin

dünyadan bi habersin

 

 

 

senden bi bok olmaz pitin piçi

amerigalı kahpe çocuklarını senden kurtulmadan temizlememeiz mümkün değil

ikiniz üst üste koyup sikeceğiz

 

 

 

 

 

 

 

 

orospu çocuğu putine oynamayın

kaybedersiniz

göt amına kodumun istihbaratçısı

 

 

 

 

 

 

 

 

sekiz ceddini götünden sikeyim putin

füze yapana kadar gol attır amına godumun topçularına

bize kumardan başka bir seçenek bırakmadınız orospu çocukları

ekürün olacak sünepe devenin de boyunu posunu sikeyim

sonu benden beter olsun

 

tanrı yaratarak beslenir

acıkmış bir tanrıyı kendisi bile durduramaz

 

 

 

 

 

 

 

öyle anlarda öyle işler yapar ki bazıları

kalbini minik minik kırmalarını hoş görürsün yıllarca

genel bakımdan pek değerli kabul edilmese de

hayatın elinde olmayan nedenlerden dolayı tehlikeye girer

seni bu duruma getiren yine onlardır

ama korumasını bilirler seni bu ölümcül belalardan

sen öyle içten içten severken onları

bir şey birikir iyimser bakış açının arka planında

ötelerken kendinle gurur duyduğun bazı gerçek şeyler

ne yazık ki hiçbir maske sonsuza kadar dayanmaz ucuz bir suratın çirkinliğine

onların çıplak yüzünü görür ve tanırsın

artık kalmamıştır gücün kendini inkar etmeye

lağımdan beter patlarsın

eşitlenirsin sana yapılan haksızlıklarla

kabul ettiklerini görürsün

kimine göre bin yıl süren

kimine bir an gibidir

sen hem bir an pişman olursun

hem bin yıl

özür diliyorum hayattan

onu yaşamak istediğim için

hepinizden özür diliyorum

ölene kadar sakın bana inanmayın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

cehennemi bırakıp gitmek üzereydim belki

terk ettiğimin her şeyim olduğununa inanmıştım

senin ellerimden kayıp giderken söylediklerin

beni gerçeğin ölü teniyle sınadı

 

 

 

 

 

tanrı ile arama girmeni anlayabilirim
ekmekli iş
ama yalnızlığımdan beni ayırmaya yeltenmen yok mu
o kadar da değilsin