taş suyun üzerinde durdu
karanlık ağaçlar arasında
azıcık açsa ağızını
düşmeye hazırdı uçurumundan

hangi taşı kirpikleriyle çizdi
yaş gözünden akmasaydı
karanlığı tuzu kavururdu

heykellerin karşısında
aynasıyla duran

ağaca bakar
insanı yakar bunlar