sizi tanıdığımda sizi sevmekten korkuyorum
bundan daha korkunç olanı
beni tanıdığınızda beni sevecek olmanızdır

dibini görmek üzereyken şarap şişesinin
açılmamış bir şişe şarabın varlığını bilmektir hayat

tanrı bana kadın kadar güzel bir şey olmadığını göstermek için
para gibi bir ucubeyle yatmak zorunda olmadığımı söyledi
kendisi kadar eşsiz olamasam da kendisine hak verecek durumdayım

ya onlar ne olacak dedim zamana
unutamadığını bize bırak dedi an dede
ama onlar ne olacak dedim kendime
gizlice unuttum de dedim kalbime

ben kanunları kürsülerden
amfilerde afili proflardan öğrenmedim
bizzat yerinde katillerden hırsızlardan
bilimum suçlulardan yüz yüze öğrendim
suç işlemesini bilenlerden değil
suç işlemesini bilmeyenlerden öğrendim
hukuk bilimini farklı persfektiflerden ele almaktı gayem
alırken hayatım kaydı o ayrı mesele

mahalleniz ayrı etrafı duvarlı kapısı özel güvenlikli
okulunuz ayrı hocalarınız seçkin ortam kalite
eğlenceniz ayrı mekanlarınız lüks façalar düzgün
işyeriniz ayrı toz yok pas yok kir yok ortam sıcak
hastaneniz ayrı odalar beş yıldız güler yüzlü hizmet
geriye bir camiye gitmemek kalıyor fakirle yanyana gelmemek için
bir de parası neyse verip kışlaya hiç adım atmamak

hacivatlar işi öğrendi
celladın küfesinde karagözlerin kellesi yalnız

önce robot yapacak robot yapın
sizin için savaşsınlar sizin için hurdaya çıksınlar
sizin cehenneminiz milyonlarca robotun içinde
bok gibi paranızla başbaşa kalmak olsun

ellerine bakıyorum
son sözlerini ellerin söylesin bana
sana ruhumdan bir parça gösteririm
beni beklemeyeceğine söz vermelisin
ama duyamıyorum ellerini
ellerin çok soğuk
kanlı ve kirli

birliğine git
burda çıkarsam eve giderim
o zaman dışarda bekle
yemyeşil bir bahçe
bahçede gezinen deliler harika
albay seni çağırıyor
dört+bir norodol götürün
ama burası bildiğin hapisane
kes sesini gir içeri
ama bahçe ben deli
iğne zamanı
bir süre sonra
ben bu duvara tırmanırım
hayır karşı duvara tırmanırım
yatarım ama ayakta beklerim
ben bir fareyim
tekerlek getirin döndüreceğim
imdaaaat çıkarın beni burdan
ben deli değilim
bir deli de ben deliyim demez zaten
neden sırayla dövüyorsunuz birbirinizi
size de mi iğne yaptılar
sen niye astın kendini
bak boynun mosmor olmuş
tırmanmaya çalış kafanı vurma
duvarı yıkacaksın tamam uyanık seni
iğne zamanı
ben iyiyim gerek yok
seni en sona bırakıyorum
kararın değişmezse o ikisini çağıracağım
git başımdan iğne yok iğne yok
güzellikle mi zorla mı
şemsiyenin açılmadığı bazı durumlar var vur
yatağı duvara yapıştırsam uyuyabilir miyim
sabaha kadar duş aldım bayılmadım
doktoru çağırın bana doktoru
çıkar beni doktor ben iyiyim
hayır kötüyüm kabul ediyorum
en azından bu sabah vurmayın
ne yarın mı
yarına daha bin yıl var
benim burdan çıkmam lazım
akıllandın mı
evet
onsekiz yıl askerlik yapabilirim
güzel
tamam çıkarıyorum seni
çok şükür
üç gün sonra
allah belanı versin orospu çocuğu albay
üç yıldızı omuzuna takmışlar
kalanını götüne sokmuşlar
dünyamı kararttın albay
bugün pazar
bari son iğneyi vurmayın
dışarı çıkacağım akşam
yat yat yat
yapma yaa
ee şimdi bu halde sokağa nasıl çıkıcam
yine yat
ama bu başka

bu fırından sonrakiydi galiba
hakim olan albaydan sonra mıydı yoksa
gitmeyin hastaneye
buraya geldiyse kesin delidir diyip tıkıyorlar içeri
mahalleye gidin sakın torbacınızı değiştirmeyin

bana sevgilim dediğinde görünmez oluyorsun

dünyanın en iyi çalışan organizasyonu vatasız bir milletin elindeydi
vatandaşı oldukları ülkeler için faydalı oldukları gibi her an zararlı olma güçleri vardı
neredeyse tamamı kendilerine verilen güven kadar sadıktılar yaşadıkları ülkeye
kurdukları güçlü bağ sayesinde içlerinden birine zarar gelmesi durumunda
dünya üzerindeki tüm yahudiler ortak karar alıp birlikte hakereket edebiliyordu
vatanı bayrağı toprağı olan hiçbir ülkenin böyle bir güce ulaşamamış olması ilginç
yeri geldiğinde bir almandan daha alman bir rustan daha rus olabiliyorlardı
bu insanların bir kısmını bir kara parçası üzerinde bir araya getirmek
içerisinde açıkça kimliklerini söyleyebilecekleri bir devlet kurdurmak çok zordu
çünkü hiçbirinin böyle bir ülkeye ihtiyacı yoktu ama kimin vardı soru bu
ikinci dünya savaşıyla yahudilere kazandırılmak istenen öğrenilmiş çaresizlik ne
bağlantılarınız sayesinde bulunduğunuz yerde para itibar ve güç kazanacaksınız
sahip olacağınız her şey günü geldiğinde teşkilatımızın çıkarları için kullanılacak
harekete geçmenize karar verildiğinde göstermelik kimlikleriniz açığa çıkacak
takkeniz düşecek keliniz görünecek fışkiyeden gaz çıkacak fırınlar kurulacak
işte o an size kapılarını sonuna kadar açarak güvenliğinizi sağlayacak bir yer

aramızdaki bu savaş gerçek değil
sıranın onlara gelmesi için öldürüyoruz birbirimizi

belkide tek bir insandır insan
iki yanının ortasında kalan

göz göze geldiğinde tanrı olduğunu hissebilirsin
fakat bir karıncayı bile incitemez

geçmiş değişmeyecek hale gelene kadar değişir

kahverengi ahşap trabzanlar dışında
ve korkulukların arasından baktığım soluk dünya
kolayca açılan bir odanın kapısından içeri
o kadını bir battaniyeye sarmalayarak ayağa kaldırdı
tertemiz boğazına dayadığı ince bir bıçakla kesti diğeri
dizlerinin bağı çözülür çözülmez kucağına aldı
gözlerini kapatırken tamam der gibiydi kadın itiraz etmedi
arkamızda iz bırakmadan gitmeliydik fakat halıya kan damladı
kapı yarım açıktı ayağıyla açtı çıkmak için öndeki
bir bohçaya doldurmuştu diğeri kalanları dökerek düştü peşine
halı eski kan yeniydi kirlettim parmak uçlarımla
sizinle yaşamadan yaşamalıydı benimle
yoksa neden yardım edeyim bu iki katile
toplamaya çalıştıkça dökülüyordu yanmayan fotoğrafların kenarları
köşelerine yakın yerlerine dokundukça dökülen küller
iz bırakıyordu biz yarım kalmış bir kadının sarhoşluğunu bırakıp çıkarken odadan
ikisiyle de yatmıştı para karşılığı sevişirken sevgiliden daha güzel
ikisini de kendine aşık etmişti başkalarının kollarına koşarak giderken
eski sevgilinizi hiç bir köşede otururken gördünüz mü
cebinizdeki bir kağıdı yere düşürüp ıslattınız mı
kadını nereye götürdüğünü hiç sormadım
bir daha da görmedim zaten
biz mağazaya girerken o yoktu yanımızda
boğazını kesen kasadaki kadını güldürdü
gülerken göğsünden aşağı kan boya gibi süzüldü
elimdeki kırık ütüyü gösterip bak dedim bu adama dikkat et
cevap verseydi belki anlardım onun kurtulma ihtimalinin olduğunu
ama susup göz ucuyla katilin resmini çekti
ateşin her köşesini yakamadığı bir resim çizdi
evet biz anlaştık cahil insanları öldürmek için
onlara öğretmek zor geldi üstelik para alıp vermiyorlardı
sağı solu kasa olan dükkanlarımız olsun istedik
toprak eskiydi caddeler yeni çıplak ayaklarımla temizledim yolu

düşmanınızı sevin yoksa ona ihanet edemezsiniz

ninemin feneri

orada duruyorsun
yanmaya hazırsın
odayı karartmama karşı değilsin
her şey var
uykum gibi

pişman olmak için güzel bir gece
unuttuğumu düşünmen için sıradan

çok susadık
ölmek için can atarken
yaşıyor olmanız ne kötü
biz kazandık
biz ki
susuzluğa en çabuk yenik düşenlerdik

türk olmadığım için değil
ben türk'üm dediğimde
benimle alay eden türk'ler yüzünden
mutsuzum

fakirler mutlu olduğumuza inandığı sürece zengin sayılırız
herkesin şikmişim parayı dediği bir dünyada benjaminciklerimiz bi işe yaramaz

etrafındakiler tarafından sevildiğine inanan bir zavallısın
şimdi seni ne kadar teselli etseler yalana doymazsın
kavganın ortasında tereddüt etmek ölümden beterdir
bu yüzden öldürmeye sevdiklerinden başlarsın