kim demiş üzülmüyoruz diye
kim bilir kaç işçi ve ailesi açlıktan ölecek
ekmeklerini veren patron pardon tanrı öldü
çomar diyenimizi kaybettik
doğal seleksiyonculuk yapanımızı
tepkimizin kişisel algılanması acımızı derinleştirir
öldüğüne üzülünmeyenler sınıfında yer alan bizleriz
toplanın ağlayıcılar koşun yasçılar yetişin ağıtçılar
usta övücülerin sesleriyle süslensin matemimiz
millet zengin çelenk göndersin gül atsın
biz gelelim kahkaha atarken göbek atalım
bakın bakın da ibret alın
kim demiş ağlarken gülünmez diye