umudunuzu yitirmek için zamana ihtiyaç duyuyordunuz
sizden sabırlı olduğumu anlamanız bana zor gelmezdi
kazanacak olmanızın ne işe yarayacağını bile bilmiyordunuz
hiç aklınıza gelmeyecek bir çizgide yol alıyordum suyun üzerinde
çektiğim acıların yavaşça geçtini hissediyorum üzerimden
oysan ne zaman ne de bu yük asla değişmeyecek ben olmasam bile
unutmak için sayısız eğlence bulabilirdim hatta esrardan güzel bir çiçek biliyorum
ağladığında gözyaşında açan güldüğünde yanağında kuruyan
birini öldürdün dün belki bugün bendim bilmiyorum
tek bildiğim benden saçma sapan yazmamı istiyorsunuz
işte size birkaç satır daha
ama ben karanlıkta olduğumu kabul etmek için
sizin gibi güneşin batmasını beklemiyorum