bir daha görüşebilecek miyim sizinle
kiminizin yüzü kaskatıydı işlemekten yorulmuş kalbim gibi
kiminiz yüzünü boyarken kendini mahvetmişti
kiminiz kırk yıl önceki gibi çıplak sanıyordu kendini
kiminiz de örtünerek çekmeye çalışıyordu kendine
bir daha hayal edebilecek miyim aşkı
kimi ben acırken halinize
bazende rezil biri olduğumu bile bile
isteyebilecek miyim sıradan biri gibi
ne vardı sevişebilsekdik
ne olurdu kimseye zarar vermeden sarılabilseydik
farzet ki kimsenin umurunda değiliz
kendimizin bile
ayrılığı seviyorum çünkü umuttur beni yaşatan
sahip olmaya gücüm yetmiyor