bir daha görüşebilecek miyim sizinle

kiminizin yüzü kaskatıydı işlemekten yorulmuş kalbim gibi

kiminiz yüzünü boyarken kendini mahvetmişti

kiminiz kırk yıl önceki gibi çıplak sanıyordu kendini

kiminiz de örtünerek çekmeye çalışıyordu kendine

bir daha hayal edebilecek miyim aşkı

kimi ben acırken halinize

bazende rezil biri olduğumu bile bile

isteyebilecek miyim sıradan biri gibi

ne vardı sevişebilsekdik

ne olurdu kimseye zarar vermeden sarılabilseydik

farzet ki kimsenin umurunda değiliz

kendimizin bile

ayrılığı seviyorum çünkü umuttur beni yaşatan

sahip olmaya gücüm yetmiyor