güneş battıktan hemen sonra
mezarlık duvarının önünde durup
parmaklıkların arasından elini uzatrak
bir şeyler söyleyecek olan hamile kadın
minibüsün ön koltuğunda oturanın
sağındaki kapıda öğrenilmiş çaresizliği
inip çıktığım merdivenler
geçtiğim loş tüneller
babamın her şeyi bilen bakış kaçırmaları
mükemmel sesi duruşu güven
şarap testimin üzerinden aldığım yük
sevmediğini hemen isteyebilmek
sevmediğin insanlardan birisin
istediğinin yokluğunu sevmek
ağzından insan sevgileri saçan ejderhalar
sisler kanatlar en son baktığım
içten bakan mahzun gözler
çıplak köle generaller
duyduğum en sert küfürler
an be an belleten
ara sıra kaydedenler
bir kuşun yuvasında son akşamı
özgürlüğün sonsuz büyüsü
eğlencelik
:)
senin için Coş