insanlığın çocukluğuna inme arzumu depreştiren bir konu

profesorluk trenini kaçırıp kahvede dünyayı kurtaran amcalar gibiyim

lutun karısını ibrahimin babasını nuhun oğlunu ezip geçen trenin

mevzuya yaratıcıyı katan makinistlerin neyin peşinde olduklarını düşünmekteyim

belkide bir insanın yaratıcı olamayacağını ilk fark eden ve höööst ulan diyenlerin demeliydim

benim sayemde varsınız diyen hayvana yürü git ben senin bebekliğini bilirim

altına sıçıp zırlardın diyen cesur bir ihtiyarın verdiği mesajı ahlak diye bellemekteyim

doğa ile insanın arasına giren her hayvan böyle mi olmak zorunda

ahlaksızlar böyledir

kerameti kendinden bilir

tanrı olsun olmasın bu böyledir

ahlaksız eşit olmak istemez

bu yüzden

bilenle bilmeyen bir değil

tanrı olsa da bir değil olmasa da

tanrı yoksa sana hiçlikte bildireceğim haddini

ey kendini bi bok zanneden ahlaksız piç

varsa treni senin bağlı olduğu rayın üzerine süreceğim

karım babam oğlum olman rastlantıdan ibaret olacak