tanrının beni terbiye etmek için
attığı hapisaneye bir bak
ben bir direk göremedim
duvar diyemem dağlarına
etrafından yol geçer
gözlerine bakabilmek için
çektiğim eziyete bir bak
gönlümü iki adımlık hücrelere attılar
duvarlara sevgilim dedim de sarılamadım
özlemek nedir biliyorsan öğret
eziyet etmekse niyetin
bilmiyorsun işte bilmiyorsun
bu yürek kimsenin yaşamadığı
fakat etrafında insanların umutla döndüğü
tanrının evine benzemez
niyetim seni oraya hapsetmek değil
kaçmana saklanmana gerek yok