yarın kimseye sövmeyeyim
aşkama kadar şarap düşünmeyeyim
hava kararınca lambayı yakmadan yatayım diyorum
olmuyor
denemediğim ne kaldı
cesedimi bu dünyadan gecenin bir vakti
şu masanın üzerinde eriyip sönmüş mum gibi kazıyacaksınız
eşek herif bile demediğim günleri hatırlıyorum
üzerime gelmiyorlar mıydı sanki
hep mi hatalı olur bir insan
üstelik dört duvarlı sokaklar içinde bile
adalet varlığını sürdürebilmek için
içime bir kesekağıdı gibi kustu
ne desem olmuyor
midemi bulandırıyor uyanmak
söverek ve korkarak açıyorum gözlerimi aydınlığa
ne olayım
aşık mı olayım
hain mi olayım
insan olamıyorum
tan yeri şarap gibi kırmızı değilse
göt olayım
yalancı ışığını siktiğim güneşi tepeme dikilecek yine