bozulmak

önce bakışlar ölür
nereye çevirse gözlerini bozuk başlar
baktığı yeri çürütür
sonra gözler ölür
ahşap tabutlara koyarız onları
süsler boyarız üzerine altın paralar bırakırız
işte böyle bozulur insanlar
nereye çevirse başını bozuk başlar
gece gündüz altın sarısını güneş sanar
benim gözlerim uzağı pek iyi göremez
ama hiç görmediği güzellikleri hayal edebilir
para kabul etmeyen güzel hayalleri
birgün ölseler bile geriye
ışıltılı anılar bırakır
hatırlayanı bazen ağlatır bazen güldürür
ama hiç hiç çürümeyen bir gül geçer aklımdan hep
hayata bakarken gözyaşlarımla suladığım
bazen mutluluktan bazen hüzünden dökülen