sokrates kendini savunmamış
son konuşmasını yapacağı yeri bulduğunu anlamış
umudunu kaybetmekle birlikte
kimsenin bi bok bilemeceğinden artık emin olmuş
peki bu kutsal metinler ne kadar doğru
kavram olarak doygunluğa eriştiğini düşünüyorum
bunun tasvirinin ise hiçbir önemi yok
ne olacağını kimse bilmiyor
ama öğrenecek
ben cenneti ancak dünyanın güzel bir köşesi olarak tarif edebilirim
cehennemi de en berbat yerine benzetebilirim
tanrı için benim bu kadarını bilmem yeterli
peki iyiliğin veya kötülüğün karşılığı böyle mi olacak
öğrenene kadar bunlarla idare edeceğim
gerçeği öğrenince nasıl veya neden bilmediğimin bir önemi kalmayacak
her şeyin bir karşılığı olduğunu düşünmem umarım işime yarar

yeryüzünde kan döküp fesat çıkaracak birini mi yaratacaksın
sorusuna verilen
ben sizin bilmediklerinizi bilirim
cevabının
sokratesin bilmemesiyle bir alakası var mı
galiba bu soruyu soran organik bir canlı değildi
ama kan can girince işin içine ne olacağını bilebiliyordu
soru sorabilecek kadar özgür iradesi vardı
fakat bilincini barındıran şeyde ölüm fesat yani iyi kötü yoktu
saf bilinç mi desem
kütlesiz mi desem
peki nasıl insan hakkında bilgi sahibi olabiliyordu
maddenin bilinç ve özgür iradeyle temas ettiğinde
ortaya çıkacak olan şey hakkındaki bilgiyi nasıl edinmişti
bir yasa mı vardı bunu engelleyen daha öncesinde sebebi açıklanmış olan
daha önce dilemediği yasaklandığı için mi meydana gelemiyordu insan
peki nefes kimin kimlerin nefesi
balonu patlatan bir iğnenin ucu gibi mi
plasentayı yırtan bebeği havayla buluşturan
dağıldı gitti mevzu
masa benim ne dediğimi anlamıyor
ben masanın ne dediğini